کامپیوترها برای حضور در شبکه نیاز به آدرس شناسایی دارند. این آدرس IP یا Internet Protocol نامیده می‌شود
یک آدرس IP ممکن است به شکل زیر باشد.
۲۱۶.۲۷.۶۱.۱۳۷
این صورت از مقادیر در مبنای ۱۰ نوشته می‌شود و همانطور که می‌بینید دارای سه نقطه و چهار ناحیه مختلف است.
البته آدرس‌های IP به این صورت برای کامپیوترها قابل درک نیستند.کامپیوترها هر کدام از قسمت‌های بین دو نقطه را در مبنای دو می‌بینند.
برای مثال آدرس IP که در بالا مشاهده کردید برای کامپیوترها به شکل زیر ترجمه می‌شود:
۱۱۰۱۱۰۰۰.۰۰۰۱۱۰۱۱.۰۰۱۱۱۱۰۱.۱۰۰۰۱۰۰۱
هر کدام از قسمت‌های آدرس یک هشت‌تایی یا یک Octetنامیده می‌شود. دلیل این نامگذاری نیز این است که هر کدام از این قسمت‌ها ۸ حالت متفاوت دارد. وقتی همه حالات را با هم جمع کنیم ۳۲ ترکیب مختلف ایجاد می‌شود. به همین دلیل هم آدرس‌های IP با چنین فرمتی را آدرس‌های ۳۲ بیتی می‌نامند. در مبنای دو نیز هر عدد دو حالت(۱ یا ۰) و هر قسمت از آدرس ۸ ترکیب مختلف دارد. به این ترتیب تمام ترکیب‌های هر قسمت ۲۸ یا ۲۵۶ است.
حدود ۴.۳ میلیارد ترکیب مختلف از اکتت‌ها می‌توان بدست آورد. البته تمام حالات این ترکیب‌ها قابل استفاده نیستند. برای مثال ۰.۰.۰.۰به صورت قراردادی برای پیش‌فرض شبکه و آدرس ۲۵۵.۲۵۵.۲۵۵.۲۵۵ نیز برای انتشار در شبکه (Broadcast) مورد استفاده قرار می‌گیرد.
هر آدرس IP به دو قسمت Net و Host تقسیم می‌شود. قسمت Net بیانگر آدرس شبکه‌ای است که آدرس به آن تعلق دارد و Host هر آدرس در شبکه Net را مشخص می‌کند. ترتیب مورد استفاده برای تخصیص Net و Host به یک آدرس IP، بستگی به کلاس (Class) آن آدرس دارد.
